Τα διαγνωστικά κριτήρια NF2 αλλάζουν
Τα δύο κύρια σύνολα διαγνωστικών κριτηρίων για τη νευροϊνωμάτωση 2 (NF2) χρονολογούνται από το 1987 [1], το 1992 [2], αν και ένα σύστημα σημείων επινοήθηκε το 2011 [3]. Τα κριτήρια του Μάντσεστερ, μια προσαρμογή των αρχικών κριτηρίων των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH),
επινοήθηκαν το 1992 [2] και φαίνονται να είναι τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα και αποδείχθηκαν ανώτερα από τα αρχικά κριτήρια των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH), το 2002 [4] .Προκειμένου ένας ασθενής να πληροί τα κριτήρια του Μάντσεστερ για διάγνωση του NF2, πρέπει να
πληροί ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:
(1) Διμερή αιθουσαία σβαννώματα ή
(2) Οικογενειακό ιστορικό και μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα ή
(3) Οικογενειακό ιστορικό Ή μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα ΚΑΙ δύο από: μηνιγγίωμα, καταρράκτης, γλοίωμα, νευρίνωμα, σβάννωμα, εγκεφαλική ασβεστοποίηση Ή
(4) Πολλαπλό μηνιγγείωμα (2 ή περισσότερα) και δύο από: μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα,
καταρράκτης, γλοίωμα, νευρίνωμα, σβάννωμα, εγκεφαλική ασβεστοποίηση
Παρατηρήθηκαν ανεπάρκειες στα κριτήρια αυτά, καθώς οι περιπτώσεις de novo είχαν συχνά παρατεταμένη καθυστέρηση στην επίσημη διάγνωση με σημεία που αποδίδονται στο NF2 χωρίς να πληρούν τα διαγνωστικά κριτήρια [4]. Πιο πρόσφατα ορισμένα από τα επιμέρους κριτήρια έχουν
εξεταστεί περισσότερο. Ο όρος «γλοίωμα» στα αρχικά σύνολα κριτηρίων θεωρείται όλο και περισσότερο ως ένας εσφαλμένος περιγραφικός όρος. Δεν υπάρχουν πειστικές ενδείξεις ότι το γλοίωμα υψηλού βαθμού είναι μέρος του NF2 [5], ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των ενδογενών βλαβών του
νωτιαίου μυελού είναι ιστολογικά αποδεδειγμένη ως επενδύμωμα [6], ενώ τα χαμηλού βαθμού γλοιώματα είναι σχετικά ασυνήθιστα [5]. Η ανακάλυψη του γονιδίου LZTR1 το 2014 [7] οδήγησε στον εντοπισμό σημαντικής διαγνωστικής αλληλοεπικάλυψης μεταξύ της σβαννομάτωσης και της NF2, ιδιαίτερα σε εκείνους με ένα μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα και πολλαπλά άλλα μη δερματικά σβαννώματα [8,9]. Προτάθηκε μια επικαιροποίηση των κριτηρίων NF2 του Manchester για να αντιμετωπιστεί ιδιαίτερα η αλληλεπικάλυψη με τη σβαννωμάτωση [9]. Ακόμα και το σήμα κατατεθέν της NF2, τα διμερή αιθουσαία σβαννώματα, πρόσφατα αποδείχθηκε ότι παρουσιάζονται τυχαία και ανεξάρτητα από την κοινή παθογόνο μετάλλαξη της NF2 με υπολογισμούς ότι περίπου σε ποσοστό 50% των ατόμων με διμερή αιθουσαία σβαννώματα και με ηλικία ≥70 ετών, αυτά προκλήθηκαν τυχαία [ 10].
Μια πρόσφατη αξιολόγηση 2770 ατόμων με χαρακτηριστικά του NF2, συμπεριλαμβανομένων και των μισών εξ αυτών που πληρούσαν τα διαγνωστικά κριτήρια και που είχαν υποβληθεί σε μοριακές εξετάσεις, κατέδειξε περαιτέρω αυτές τις ελλείψεις [11]. Δεν υπήρχαν ενδείξεις για χρησιμότητα των παλαιών κριτηρίων “γλοίωμα” ή “νευρίνωμα”. Το επενδύμωμα είχε 100% θετική προγνωστική αξία (PPV) και υψηλά επίπεδα επιβεβαιωμένης διάγνωσης NF2 (67,7%). Τα αδέλφια ως συγγενής πρώτου
βαθμού, χωρίς επηρεασμένο γονέα, είχαν 0% θετική προγνωστική αξία. Και τα τρία άτομα με μονομερή αιθουσαία σβαννώματα VS και έναν επηρεασμένο αδελφό αποδείχθηκαν ότι δεν είχαν NF2. Η μεγαλύτερη επικάλυψη ήταν με σβαννωμάτωση που σχετίζεται με LZTR1. Σε αυτή την κατηγορία, επτά
άτομα με μονομερή αιθουσαία σβαννώματα VS συν ≥2 μη δερματικά σβαννώματα μείωσαν την θετική προγνωστική αξία σε 67%. Αυτές οι ελλείψεις μας οδήγησαν στη σύγκληση μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων που περιλάμβανε μια μεγάλη ομάδα αναφοράς DELPHI για να επανεξετάσει τα
κριτήρια.
Αλλαγές στα κριτήρια:
1. Ο όρος «επενδύμωμα» αντικαθιστά τον όρο «γλοίωμα».
Σκεπτικό:> 90% των όγκων εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος είναι επενδύμωμα όχι γλοίωμα.
2. Ο όρος «νευρίνωμα» θα απομακρυνθεί Αιτιολογία: τα καθαρά νευρινώματα είναι σπάνια στη NF2 με τα περισσότερα από αυτά να αναταξινομούνται ως υβριδικοί όγκοι ελύτρου νεύρων, με βάση την αναθεώρηση των εμπειρογνωμόνων.
3. Ο όρος «αμάρτωμα αμφιβληστροειδούς» θα εισαχθεί ως δευτερεύον κριτήριο. Αιτιολογικό: τα αμαρτώματα του αμφιβληστροειδούς είναι κοινά στο NF2 και παρέχουν υψηλή διαγνωστική ευαισθησία και εξειδίκευση.
4. Ο όρος «νεανικός (που διαγιγνώσκεται σε ηλικίες κάτω των 40) φλοιώδης και υποφλοιώδης καταρράκτης» θα αντικαταστήσει τον «καταρράκτη» Αιτιολογία: Πρέπει να διευκρινιστούν οι τύποι καταρράκτη και ηλικίες στο NF2 ώστε να παρέχουν υψηλή διαγνωστική ευαισθησία και εξειδίκευση.
5. Ο όρος «Επιαμφιβληστροειδικές Μεμβράνες σε ασθενείς ηλικίας <40 ετών» θα εισαχθεί ως δευτερεύον κριτήριο. Σκεπτικό: Οι Επιαμφιβληστροειδικές Μεμβράνες είναι συνήθεις στην NF2 και παρέχουν υψηλή διαγνωστική ευαισθησία και εξειδίκευση, αν η ηλικία καθορίζεται.
6. Παθογόνος μετάλλαξη της NF2 θα προστεθεί ως βασικό κριτήριο. Αιτιολογία: Οι παθογόνες μεταλλάξεις της NF2 επιβεβαιώνουν τη διάγνωση σε άτομα με χαρακτηριστικά της NF2, αλλά δεν αποτελεί μεμονωμένο κριτήριο για άτομα που μπορεί να έχουν μεταλλάξεις που ανιχνεύονται στην γονιδιακή ακολουθία ή στα εξόνια χωρίς χαρακτηριστικά NF2.
7. Ο όρος «2+ μηνιγγίωμα» θα συνεχίσει ως κύριο κριτήριο (περισσότερα από ένα μηνιγγίωμα είναι αποδεκτά ως κριτήριο δευτερεύον). Σκεπτικό: Πολλαπλά μηνιγγιώματα είναι κοινά στο NF2 και έχουν υψηλότερη υψηλή διαγνωστική ευαισθησία και εξειδίκευση από τα μονομερή αιθουσαία σβαννώματα.
8. Δεν θα υπάρξει προσδιορισμός ηλικίας για το αιθουσαίο σβάννωμα. Σκεπτικό: Παρότι το ποσοστό ανίχνευσης παθογόνων μεταλλάξεων σε άτομα με διμερή αιθουσαία σβαννώματα μόνο ηλικίας > 60 ετών είναι χαμηλό (~ 6-7%) και τα διμερή αιθουσαία σβαννώματα εμφανίζονται και τυχαία ή πιθανόν με το LZTR1 η ομάδα εργασίας θεώρησε ότι ήταν σημαντικό αυτή η
ομάδα να αντιμετωπίζεται ως NF2
9. Τα υφιστάμενα κριτήρια του Μάντσεστερ έχουν αντικατασταθεί από μια απλούστερη εκδοχή πρωτευόντων και δευτερευόντων κριτηρίων.
10. Θα προστεθεί ένα κείμενο συμπληρωματικό για την ενθάρρυνση των γονδιακού ελέγχου για τα γονίδια LZTR1 και SMARCB1 σε άτομα με μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα και μη ενδοδερμικά σβαννώματα, και εκείνα χωρίς μονομερές αιθουσαίο σβάννωμα που έχουν μηνιγγιώματα και σβαννώματα.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1. National Institutes of Health Consensus Development Conference. Neurofibromatosis Conference
Statement. Arch Neurol. 1988;45:575-578
2. Evans DGR, Huson S, Donnai D et al. A clinical study of type 2 neurofibromatosis. Q J Med 1992;
84: 603-618.
3. Baser ME, Friedman JM, Joe H, Shenton A, Wallace AJ, Ramsden RT, Evans DG. Empirical
development of improved diagnostic criteria for neurofibromatosis 2. Genet Med. 2011; 13(6):576-81.
4. Baser ME, Friedman JM, Wallace AJ, Ramsden RT, Joe H, Evans DGR. Evaluation of diagnostic
criteria for neurofibromatosis 2. Neurology 2002;59(11):1759-65
5. King AT, Rutherford SA, Hammerbeck-Ward C, Lloyd SK, Freeman SM, Pathmanaban ON,
Rodriguez-Valero M, Thomas OM, Laitt RD, Stivaros S, Kellett M, Evans DG. High-Grade Glioma is
not a Feature of Neurofibromatosis Type 2 in the Unirradiated Patient. Neurosurgery. 2017 Jul 21. doi:
10.1093/neuros/nyx374. [Epub ahead of print]
6. Hagel C, Stemmer-Rachamimov AO, Bornemann A, Schuhmann M, Nagel C, Huson S, Evans DG,
Plotkin S, Matthies C, Kluwe L, Mautner VF. Clinical presentation, immunohistochemistry and electron
microscopy indicate neurofibromatosis type 2-associated gliomas to be spinal ependymomas.
Neuropathology. 2012 Dec;32(6):611-6
7. Piotrowski A, Xie J, Liu YF, et al. Germline loss-of-function mutations in LZTR1 predispose to an
inherited disorder of multiple schwannomas. Nature Genetics 2014;46:182-187.
8. Smith MJ, Isidor B, Beetz C, Williams SG, Bhaskar SS, Richer W, O’Sullivan J, Anderson B, Daly
SB, Urquhart JE, Fryer A, Rustad CF, Mills SJ, Samii A, du Plessis D, Halliday D, Barbarot S,
Bourdeaut F, Newman WG, Evans DG. Mutations in LZTR1 add to the complex heterogeneity of
schwannomatosis. Neurology. 2015;84(2):141-7
9. Smith MJ, Bowers NL, Bulman M, Gokhale C, Wallace AJ, King AT, Lloyd SK, Rutherford SA,
Hammerbeck-Ward CL, Freeman SR, Evans DG. Revisiting neurofibromatosis type 2 diagnostic criteria
to exclude LZTR1-related schwannomatosis.Neurology. 2017;88(1):87-92
10. Evans DG, Freeman S, Gokhale C, Wallace A, Lloyd SK, Axon P, Ward CL, Rutherford S, King A,
Huson SM, Ramsden RT; on Behalf of the Manchester NF2 service. Bilateral vestibular schwannomas
in older patients: NF2 or chance? J Med Genet. 2015;52:422-5.
11. Evans DG, King AT, Bowers NL, Tobi S, Wallace AJ, Perry M, Anup R, Lloyd SKL, Rutherford
SA, Hammerbeck-Ward C, Pathmanaban ON, Stapleton E, Freeman SR, Kellett M, Halliday D, Parry A,
Gair JJ, Axon P, Laitt R, Thomas O, Afridi S, Ferner RE, Harkness EF, Smith MJ; English Specialist
NF2 Research Group. Identifying the deficiencies of current diagnostic criteria for neurofibromatosis 2
using databases of 2777 individuals with molecular testing. Genet Med. 2018 Dec 7. doi:
10.1038/s41436-018-0384-y.